Apokalipsa - jak się przygotować

Szczegóły: Nadrzędna kategoria: Wiara; Kategoria: Moje świadectwo; Opublikowano: niedziela, 01, grudzień 2013 20:33

Rok 2013 kończy się, a ja wspominam nasze tegoroczne letnie rekolekcje, (pierwsze na WYSPIE).

Ich temat: Jak przygotować się na przyjście PANA, na podstawie listów św. Piotra.

W czasie poprzedzającym to wydarzenie, dostaliśmy od Ojca Mietka list, w którym wskazał nam fragment

z Apokalipsy św. Jana roz. 19 w. 11 i dalej.

Tytuł tego rozdziału to "Pierwsza walka zwycięskiego SŁOWA" - Dużo w tej wizji obrazów, symboli...

O. Mietek interpretuje ten fragment, jako zapowiedź epoki, która nadchodzi - epoki Ducha Świętego.

BIAŁY KOŃ - triumfalny wjazd Ducha Świętego

- koń przypomina walkę a jeździec na nim - TRIUMFATORA

KOŃ - symbol siły, zręczności - tutaj - symbol Ducha Świętego wkraczającego z wielką mocą do Kościoła,

aby rozpocząć złote czasy czystego, oczyszczonego Kościoła.

TRIUMFATOR - siedzący na białym koniu

- jest WIERNY - wiernie walczy o nasze zbawienie

- jest PRAWDZIWY - prawdomówny- Jego miłość nie jest fałszywa, to miłość w prawdzie

- jest SPRAWIEDLIWY - tzn. w sposób święty - w ostrej prawdzie, ale i przez miłosierdzie.

- Oczy Jego świecą jak płomień ognia - mowa o tym, że Duch Święty ma pełnię poznania i oczyszczania,

jest ogniem trawiącym fałsz, kłamstwo...

Duch Święty chce ogniem spalić w sercach ludzkich to, co nie jest święte,

chce rozgrzać, zapalić serca ku Bogu i udzielić im wiele światła, które by dopomogło

do osiągnięcia prawdziwej świętości...

- A imię Jego "Słowo BOGA"

- Duch Święty daje się nam poznać w Piśmie Świętym - przez co pozwala nam,

odczytywać historię naszego życia - jako świętą, przez którą Bóg nieustannie do nas przemawia.

Biblia - Słowo Boga, daje nam światło na to, aby rozumieć tę historię

i zaistniałe w naszym życiu fakty.

Również fakty w życiu całej rodziny ludzkiej.

Dalej w tej wizji z Apokalipsy, pojawia się symbol ostrego miecza.

- Ostry miecz, który odcina kłamstwo od prawdy.

W tej nowej epoce Duch Święty upomni się o życie Chrześcijan, którzy znając Słowo Boże, Ewangelię,

powinni żyć zgodnie z tym Słowem, Ewangelią.

Duch Święty będzie chciał to prostować, reformować, ale nie wszyscy będą chcieli się temu poddać,

będą się sprzeciwiali takim reformom.

O. Mietek kładzie wielki nacisk na znajomość Apokalipsy, która posługując się symboliką,

wyjaśnia losy kościoła, ostrzega przed błędami, mówi prawdę, przepowiada konsekwencje,

jakie nastąpią po odejściu Chrześcijan od poznania Słowa Bożego.

Nieznajomość, ignorowanie Pisma Świętego, prowadzi do życia według własnej woli,

własnego uznania, a nie według Woli Bożej.

Ten fragment Apokalipsy przypominał mi się codziennie rano, gdy szliśmy wszyscy na Jutrznię.

Tuż przy wejściu do dużego budynku, na trawniku, każdego dnia pasł się biały koń.

Z tyłu za nim wschodziło słońce, zjawisko było niezwykłe...

Biały koń, czekający na jeźdźca, jakby za chwilę coś miało się wydarzyć, za chwilę, za chwilę...

Nie mogłam się powstrzymać, żeby tego nie uwiecznić, Mikołaj zresztą też o tym pomyślał :)

Słowo Boże jak zawsze wykonało owocną pracę na naszych rekolekcjach.

Bardzo poruszające były świadectwa wszystkich na końcowym wspólnym dzieleniu.

Nie zapomnę Trudzi, która nie tak dawno wyszła z poważnych chorób, a tak była uskrzydlona

przeżytymi rekolekcjami, że z radości zatańczyła nam pirueta! :)

Ostatnie spotkanie modlitewne z modlitwą wstawienniczą, do dziś krzepi mojego ducha.

Między innymi służyliśmy z Mikołajem śpiewem i graniem w diakonii muzycznej

i zgadzamy się oboje, że nigdy w życiu tak dobrze nam się nie grało i śpiewało.

(nie tylko z powodu wirtuozerii Maćka :)

Jakieś nadzwyczajne dary wspierały nas w tamtym momencie, zresztą wszyscy wspaniale

włączali się w to uwielbienie.

Są to chwile, kiedy prawie fizycznie można doświadczyć Bożej Obecności.

Modlitwa wstawiennicza trwała do późna, był upalny sierpniowy wieczór, kolejne maluchy zasypiały na rękach

i lądowały w rządku na kocykach, na rozgrzanej posadzce kościółka, - wzruszający widok.

Powracanie do tych wspomnień, dodaje mi sił na każdy, zwykły, trudny dzień

i pomnaża moją wiarę w działanie Boga w historii mojego życia.

Jeżeli przynoszę Mu w darze jedynie ziarenko gorczycy, małe jak pyłek,

ON tworzy z niego drzewo, z którego owoców i cienia korzystać mogę nie tylko ja sama...

W ostatnią noc rekolekcji była potężna burza, trwająca godzinami.

Miałam wrażenie (nie tylko ja), że całą wyspa, wraz z naszymi domkami, podskakuje na jeziorze.

Taki prawie apokaliptyczny spektakl.

Rano wszystko się uciszyło, wstało słońce, powietrze było cudownie świeże, czyste,

wszędzie diamenciki rosy.

Poza tą jedną nocą, pogodę mieliśmy przepiękną, mogliśmy codziennie korzystać z jeziora i słońca.

Z rozpisanych na koniec ankiet wynikło bardzo dużo pozytywnych ocen i deklaracje 99% uczestników,

że za rok też przyjadą.

Więc do zobaczenia w 2014 :)

Jeszcze dwa fragmenty, na które wskazał nam O. Mietek już po naszych relacjach z tegorocznych rekolekcji: (warto poczytać w kontekście i porozważać :)

Ap 19,13 "A imię Jego nazwano: Słowo Boże"

Ap 1, 15 "Głos wielu wód"

Serdecznie pozdrawiam wszystkich moich Miłych Gości

z krainy www

Kiara od wspomnień

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .